Ubice nikada nisu odgovarale za taj zločin, iako su ga priznale nekoliko dana kasnije pred istražnim sudijom. Priznanje je proglašeno nevažećim jer je uzeto bez prisustva advokata. Komandant jedinice Tomislav Merčep osuđen je u maju 2016. na pet i po godina zatvora zbog ratnog zločina nad srpskim civilima, a 2017. mu je povećana kazna na sedam godina.

Porodica Zec je bila imućna srpska porodica u Zagrebu. Mihajlo Zec je bio poznati zagrebački mesar, a njegova supruga Marija je držala kafić. Pretnje porodici Zec su od strane hrvatskih ultradesničara počele još pre raspada SFRJ, 1990. godine.

Pet pripadnika rezervnog sastava policije, jedinice koja je bila pod komandom Tomislava Merčepa, upalo je u kuću porodice Zec u Zagrebu u noći 7. decembra 1991. godine. Oni su hteli da uhapse Mihajla Zeca zbog navodnih veza sa krajiškim Srbima.U dvorištu su ubili Mihajla, a suprugu Mariju i 12-godišnju ćerku Aleksandru odvezli na periferiju grada – Sljeme, pucali im u potiljak i bacili ih u jamu za smeće.

Kasnija istraga je otkrila da je Siniša Rimac, koji je pre toga ubio njenog oca, tražio da Aleksandra ne bude ubijena, ali da su svi drugi bili protiv, jer ih je ona videla. Nju je hladnokrvno (vezanih nogu i ruku) ubio Munib Suljić.

Zločin su preživela deca Dušan i Gordana, koja su bila sakrivena u kući. Nakon počinjenog zločina, decu je njihova baka Bosa odvela u kasarnu JNA, odakle su evakuisani u Banjaluku, gde su i nastavili život.

Siniša Rimac i još četvoro pripadnika tzv. merčepovaca, Munib Suljić, Igor Mikola, Nebojša Hodak i Suzana Živanović, oslobođeni su zbog proceduralnih grešaka tokom istrage – priznanje su dali bez prisustva advokata.