Dosije se, kažu, zasniva na obimnoj zvaničnoj dokumentaciji i izveštajima o radu bivše uprave Grada Beograda, ali i autentičnim svedočenjima sadašnjih i bivših visokopozicioniranih funkcionera unutar same DS.

Antidot navodi da su njihovi sagovornici opisali kako su funkcionisali koruptivni mehanizmi u Srbiji u vreme vladavine DS-a do jula 2012. godine, ali i načinima na koje je sprovođena sveopšta kontrola medija u zemlji.

Kao glavni akteri u drugom delu Antidotovog dosijea, pod nazivom “Pink panteri demokratske Srbije 2“, pominju se nekadašnji visoki funkcioneri te stranke Dragan Ðilas i Aleksandar Šapić, koji su vlast u Gradu Beogradu i svoje visoke pozicije unutar same DS, koristili, kako se navopdi, za lično bogaćenje i međusobne obračune sa konkurentskim frakcijama unutar partije.

Pod naslovom “Kako su lideri “demokratske, pristojne i građanske“ Srbije bezočno pljačkali Beograd”, Antidot navodi da je na osnovu svedočenja neposrednih učesnika, zvaničnih dokumenata i javno dostupnih podataka otkrio do sada nepoznate detalje iz biografije Dragana Ðilasa.

To se odnosi, kako navode, na njegov ulazak u biznis i način na koji je stekao svoj prvi kapital, preko dolaska u DS, pa sve do izbora na čelo glavnog grada, što je predstavljalo vrhunac u njegovoj poslovno-političkoj karijeri, a što je okončano tako što je građanima Beograda u nasledstvo ostavljen dug od preko 1,2 milijarde evra.

Antidot kaže da su njihovi sagovornici otkrili i to koji su bili stvarni izvori Ðilasove moći, ali i njegove specijalne poslovne veze sa Mlađanom Dinkićem i Miodragom Mikijem Rakićem.