Rkmana je 28. aprila uhapsila policija BiH na graničnom prelazu Karakaj kod Zvornika prilikom ulaska iz Srbije u BiH.

Postupak ekstradicije završio se relativno brzo, jer se Rkman nije protivio izručenju, smatrajući da će na ponovljenom suđenju u prisustvu dokazati svoju nevinost.

Rkman se sa još 13 lica tereti da su „u vremenu od tačno neutvrđenog dana u julu 1991. do 5. maja 1992. godine u mestima Ada, Ernestinovo, Koprivna, Markušica, Šodolovci, Podvinje i Laslovo, kao pripadnici Šodolovačke grupe, u više navrata naredili pucanje i učestvovali u pucanju iz minobacača i drugog teškog oružja“.

„Pucali su po mestima Ðakovo, Tešinci, Koritna, Mrzović, Semeljci, Vladislavci i Hrastin bez izbora vojnih ciljeva, već po civilnom stanovništvu i po civilnim, privatnim, kulturnim, komunalnim i drugim objektima s ciljem da se stanovništvo usmrti, povredi i zastraši, a objekti oštete i unište, što je dovelo do smrti 10 i ranjavanja 30 osoba“, navodi se u hrvatkoj optužnici.

Presudom Županijskog suda u Osijeku od 25. maja 1995. godine svi pomenuti su osuđeni u odsustvu na dugogodišnje kazne zatvora, ali je većina na ponovljenom suđenju u njihovoj prisutnosti oslobođena od optužbi.

Veritas podseća da je na osnovu međunarodnih poternica koje je raspisao Interpol u Zagrebu, širom sveta do sada uhapšeno 168 Srba, od kojih je 60 ekstradirano u Hrvatsku.

Od ekstradiranih do sada je protiv 23 postupak obustavljen ili je optužba odbijena, uglavnom nakon prekvalifikacije dela ratnog zločina u oružanu pobunu.

To za posledicu ima gubitak prava na obeštećenje za vreme provedeno u pritvoru.

Veritas ocenjuje da toliki broj obustava postupaka protiv lica sa Interpolovih poternica, ukazuje i na „zloupotrebu Interpola od strane Hrvatske“.